“คุณบังเอิญไปลงคะแนนเสียงในการเลือกตั้งในเดือนพฤศจิกายนนี้หรือเปล่า หรือมีเรื่องที่ทำให้คุณไม่สามารถลงคะแนนได้”ชาวอเมริกัน 1 ใน 6 คนที่บอกว่าตนลงคะแนนเสียงในการเลือกตั้งปี 2557 ไม่มีประวัติการลงคะแนนเสียงเป็นคำถามที่ตรงไปตรงมา แต่คำตอบกลับให้ผลลัพธ์ที่น่าสนใจ หนึ่งในหก (16%) ของผู้ที่กล่าว ว่าพวกเขา “ลงคะแนนเสียงอย่างแน่นอน” ในการเลือกตั้งกลางเทอมปี 2014 ไม่มีประวัติการลงคะแนนในไฟล์ผู้ลงคะแนนเสียงระดับชาติที่มีจำหน่ายในท้องตลาด ตามการวิเคราะห์ของ Pew Research Center
พวกเขาลงคะแนนหรือไม่? สิ่งสำคัญคือต้องรู้
เพราะนี่เป็นหนึ่งในวิธีที่ผู้ทำแบบสำรวจใช้วัดความแม่นยำของการคาดการณ์ว่าน่าจะเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้งสำหรับการเลือกตั้งในอนาคต
การพิจารณาว่าใครไปเลือกตั้งจริงและใครไม่ไปนั้นเป็นสิ่งที่ท้าทาย เพราะแม้ว่าการมีอยู่ของบันทึกการลงคะแนนเสียงจะหมายความว่าบุคคลนั้นลงคะแนน แต่การไม่มีบันทึกไม่ได้แปลว่าพวกเขาไม่ได้ลงคะแนนเสมอไป
ในการตรวจสอบปรากฏการณ์ของการลงคะแนนที่ไม่ตรงกัน เราได้จับคู่สมาชิกของ American Trends Panel กับฐานข้อมูลผู้บริโภคที่มีบันทึกการลงคะแนนอย่างเป็นทางการของรัฐ เช่นเดียวกับข้อมูลอื่น ๆ เกี่ยวกับประวัติการลงคะแนนเสียงของผู้ลงคะแนน จากนั้นเราจะเปรียบเทียบบันทึกอย่างเป็นทางการกับคำตอบแบบสำรวจของผู้ตอบแบบสอบถาม สามารถดูวิธีการโดยละเอียดเพิ่มเติมได้ที่นี่
เหตุใดเราจึงไม่เห็นบันทึกการลงคะแนนของบางคนที่บอกเราว่าพวกเขาลงคะแนน
เหตุผลประการหนึ่งที่น่าจะเป็นไปได้สำหรับพฤติกรรมที่ไม่ตรงกันนี้อย่างน้อยก็คือแนวโน้มที่ผู้คนจะรายงานพฤติกรรมที่ “ดี” มากเกินไป เช่น การลงคะแนนเสียง การบริจาคเพื่อการกุศล หรือการเข้าร่วมพิธีทางศาสนา ในขณะที่รายงานพฤติกรรมที่ไม่สวยงาม เช่น การใช้ยาเสพติดและแอลกอฮอล์ต่ำกว่าความเป็นจริง ปรากฏการณ์นี้เรียกว่าอคติทางสังคมที่พึงประสงค์
สาเหตุที่เป็นไปได้อีกประการหนึ่งสำหรับความไม่ตรงกัน
ดังที่การวิจัยที่ผ่านมาพบว่า บันทึกการลงคะแนนเสียงสำหรับบางคนที่ลงคะแนนจริงนั้นพลาดไปโดยไฟล์ผู้ลงคะแนนเสียงเชิงพาณิชย์ สิ่งนี้เกิดขึ้นบ่อยที่สุดสำหรับผู้ที่เพิ่งย้าย ข้อผิดพลาดนี้อาจส่งผลต่อผู้ทำแบบสำรวจของแคมเปญที่ใช้ประวัติการลงคะแนนก่อนหน้านี้ในไฟล์ผู้ลงคะแนน เพื่อดึงตัวอย่างผู้มีสิทธิเลือกตั้งหรือเพื่อช่วยทำนายพฤติกรรมการลงคะแนนเสียงในอนาคต
ผู้มีสิทธิเลือกตั้งไม่ตรงกันจะแตกต่างกันไปตามกลุ่มประชากร
ในบรรดาผู้ที่กล่าวว่าพวกเขาลงคะแนนเสียงอย่างแน่นอน คนอายุน้อยมีแนวโน้มมากกว่าคนอเมริกันที่มีอายุมากกว่าที่ไม่มีบันทึกการลงคะแนนเสียง: 35% ของเด็กอายุ 18-29 ปีที่บอกเราว่าพวกเขา “ลงคะแนนเสียงอย่างแน่นอน” ในการเลือกตั้งปี 2014 ไม่มีการบันทึก ของการลงคะแนนเสียง ตัวเลขดังกล่าวลดลงเหลือ 17% ในกลุ่มอายุ 30-49 ปี และเพียง 7% ในกลุ่มผู้ที่มีอายุมากกว่า 65 ปี
ความไม่ตรงกันนี้พบได้บ่อยในหมู่ชาวสเปน (27%) มากกว่าคนผิวขาวหรือคนผิวดำ (15% ของผู้มีสิทธิเลือกตั้งทั้งคนผิวขาวและคนผิวดำไม่ตรงกัน)
ระดับความไม่ตรงกันแตกต่างกันตามรายได้ด้วย ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่มีรายได้น้อยมีโอกาสน้อยที่คะแนนเสียงที่รายงานด้วยตนเองจะตรงกับบันทึกการลงคะแนนเสียงของตน หนึ่งในสี่ (24%) ของผู้ที่ทำรายได้น้อยกว่า $30,000 ต่อปีกล่าวว่าพวกเขา “ลงคะแนนอย่างแน่นอน” แต่ไม่มีบันทึกการลงคะแนนในไฟล์ มีเพียง 12% ของผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ทำเงินได้มากกว่า $75,000 ต่อปีเท่านั้นที่มีคะแนนไม่ตรงกัน
‘ผู้ลงคะแนน’ ที่ย้ายเข้ามาในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา มีโอกาสน้อยที่จะเปิดไฟล์ลงคะแนน
กลุ่มที่ไม่ตรงกันยังมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนที่พักอาศัยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทำให้ยากขึ้นสำหรับฐานข้อมูลผู้มีสิทธิเลือกตั้งในการเก็บรักษาบันทึกประวัติการลงคะแนนที่เป็นปัจจุบัน ตัวอย่างเช่น ผู้ที่อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยปัจจุบันอย่างน้อยห้าปีมีแนวโน้มที่จะมีคะแนนเสียงที่รายงานด้วยตนเองตรงกับบันทึกของผู้มีสิทธิเลือกตั้งมากกว่าผู้ที่มีที่อยู่อาศัยสั้นกว่า (12% เทียบกับ 26%) ผู้เช่า (27%) มีแนวโน้มเป็นสองเท่าของเจ้าของบ้าน (13%) ที่จะบอกว่าพวกเขาลงคะแนนแต่ไม่มีบันทึกการลงคะแนนเสียง
ความแตกต่างทางประชากรในการลงคะแนนเสียงที่ไม่ตรงกันยังคงมีอยู่ แม้ว่าการเคลื่อนไหวและตัวแปรอื่นๆ จะคงที่ก็ตาม ตัวอย่างเช่น คนที่แต่งงานแล้วมักจะตรงกับบันทึกการลงคะแนนของพวกเขา เช่นเดียวกับคนที่มีรายได้ครอบครัวสูง แต่อายุเป็นตัวทำนายการจับคู่ที่แข็งแกร่งที่สุด แม้จะคำนึงถึงลักษณะการใช้ชีวิตที่เกี่ยวข้องกับอายุ เช่น การแต่งงาน รายได้ที่สูงขึ้น และการเป็นเจ้าของบ้าน การวิเคราะห์เชิงวิชาการที่มีรายละเอียดมากขึ้นจะสำรวจปัจจัยเหล่านี้และปัจจัยอื่นๆ ที่มีส่วนทำให้ไฟล์ของผู้มีสิทธิเลือกตั้งคิดถึงคนบางประเภท
